رمز برکت بال شكسته ها

میلاد امام حسین علیه السلام دوباره آمد و ایران ما بوی حسین علیه السلام گرفت. او سرمایه مملکت ماست. او روح حماسه را دل های ما زنده می کند. کشوری که در آن ابا عبدالله و کربلا و شهادت حضور و ظهور دارد؛ مردم آن مردم حماسه اند؛ زیرا آن ها معتقدند که انسانی که شهید می شود تازه زنده می شود. چنین انسانی هرگز در هیچ کاری کم نمی آورد. چون او عاشق است.

بوی گل های بهشتی ز فضا می آید

 عطر فردوس هم آغوش صبا می آید

نوگل مصطفوی، زینت باغ علوی

مظهر پنج تن آل عبا می آید

مراسم ولادت او

امام حسین علیه السّلام در شب پنجم ماه شعبان سال چهارم هجرت و به قولى در روز سوم شعبان سال سوم هجرت چشم به جهان گشود. (1) پس از ولادت امام حسین علیه السّلام جبرئیل با هزار فرشته به حضور پیامبر صلى اللَّه علیه و آله آمدند و تبریك گفتند، فاطمه علیهاالسّلام نوزاد را نزد پیامبر صلى اللَّه علیه و آله آورد، آن حضرت خرسند شد و نام او را «حسین» گذاشت.

 تعبیر خواب امّ الفضل‏

امّ الفضل‏ (2) همسر عبّاس (3) عموى پیامبر صلى اللَّه علیه و آله می گوید: قبل از ولادت‏ امام حسین علیه السّلام در عالم خواب دیدم پاره‏اى از گوشت بدن پیامبر صلى اللَّه علیه و آله از بدن او جدا گردید و بر روى دامن من نهاده شد، به حضور رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله رفتم و خوابم را گفتم و تعبیر آن را خواستم، فرمود:

«اى امّ الفضل خواب نیكى دیدى اگر از خواب هاى راست باشد به زودى از فاطمه علیهما السّلام پسرى متولّد مى‏شود، آن را به تو مى‏دهم تا شیرش بدهى.»

امّ الفضل مى‏گوید همان گونه كه پیامبر صلى اللَّه علیه و آله تعبیر كرده بود، همان طور شد. رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله پس از تولّد حسین علیه السّلام، او را به من داد، و در آغوش گرفتم.

 تسلیت فرشتگان مقرّب‏

هنگام تولّد امام‏ حسین‏ علیه السّلام در همه آسمانها، فرشته مقرّبى باقى نماند مگر اینكه به محضر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله آمدند و سلام عرض كردند، و به آن حضرت در مورد مصیبت حسین علیه السّلام تسلیت گفتند و آن حضرت را به پاداش عظیمى كه عوض شهادت حسین علیه السّلام به او داده خواهد شد با خبر كردند، و تربت قبر امام حسین علیه السّلام را به رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم نشان دادند.

پیامبر صلى اللَّه علیه و آله در این هنگام چنین نفرین كرد: اللّهمّ اخذل من خذله، و اقتل من قتله، و لا تمتّعه بما طلبه‏، خدایا! خوار گردان كسى را كه حسین علیه السّلام را خوار كند، و قاتلش را بكش، و او را به مقصودش نرسان.

فطرس مَلَک

هنگامى كه امام حسین علیه السّلام متولد شد خدا بجبرئیل دستور داد: با گروهى از ملائكه بزمین هبوط كن و از طرف من به حضرت محمّد صلّى اللَّه علیه و آله تهنیت بگو!

وقتى جبرئیل متوجه زمین شد به جزیره‏اى برخورد در آن جزیره ملكى بود كه آن را فطرس میگفتند. خدا آن ملك را بدنبال كارى فرستاده بود و آن ملك كوتاهى كرده بود. خدا پر و بال او را شكسته و وی را در آن جزیره انداخته بود. مدت هفتصد سال بود كه خدا را در آن جزیره می پرستید. فطرس به جبرئیل گفت: كجا میروى؟ جبرئیل گفت: بحضور محمّد صلّى اللَّه علیه و آله . فطرس گفت: مرا با خود ببر، شاید آن حضرت برایم دعا كند.

موقعى كه جبرئیل نزد پیغمبر خدا آمد و جریان فطرس را شرح داد. پیامبر خدا فرمود: بگو؛ فطرس بدن خویشتن را به حسین بمالد. وقتى فطرس بدن خود را به گهواره امام حسین علیه السّلام مالید خداى رحمان و رحیم فورا پر و بال او را عطا كرد. آنگاه فطرس با جبرئیل بطرف آسمان پرواز كرد.(4)

چون فطرس به آسمان بالا مى رفت, مى گفت: "كیست مانند من, مـن آزاد شده حسیـن بـن على و فاطمه و محمد هستـم."

شهید مطهرى مـى گـوید: داستان فطرس ملك, رمزى است از بركت وجـود سیدالشهداء كه بال شكسته ها با تماس به او صاحب بال و پر مـى شـوند, افراد و ملتها اگـر به راستـى خـود را به گهواره حسیـن علیه السّلام بمـالنـد, از جزایـر دور افتـاده، رهـایـى یـافته و آزاد مـى شـوند.

دوازده فرشته گوناگون

راویان حدیث، روایت كنند: پس از گذشتن یك سال تمام از تولّد امام حسین علیه السّلام ناگاه دوازده فرشته به محضر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله آمدند، آنها چهره‏هاى گوناگون داشتند، یكى به صورت شیر بود، دیگرى به صورت گاو، سومى به صورت اژدها و چهارمى به صورت انسان، و هشت فرشته دیگر به صورت هاى گوناگون با چهره‏هاى قرمز و چشم هاى گریان، پر و بالشان را گشوده بودند و مى‏گفتند:

«اى محمّد! به زودى به پسرت حسین فرزند فاطمه همان نازل مى‏شود كه از ناحیه قابیل به هابیل وارد شد، و پاداشى كه به هابیل داده شد، به حسین نیز داده مى‏شود، و عذابى كه خداوند به قابیل رسانید، به قاتلان حسین نیز مى‏ رساند.»

روی زیبا

هر گاه امام حسین علیه السّلام در مكان تاریكى مى‏نشست مردم بوسیله سفیدى و نور جبین و گلوى مباركش بطرف آن حضرت راهنمائى می شدند. زیرا پیامبر اسلام صلّى اللَّه علیه و آله جبین و گلوى حسین را زیاد می بوسید.

یك روز جبرئیل نازل شد و دید حضرت فاطمه اطهر خواب است و امام حسین علیه السّلام در میان گهواره گریه می كند. جبرئیل با امام حسین علیه السّلام گفتگو و آن حضرت را آرام می نمود تا اینكه فاطمه زهراء علیهاالسّلام از خواب بیدار شد. حضرت زهراء علیهاالسّلام می شنید شخصى حسین علیه السّلام را آرام می كند ولى احدى را نمی دید! سپس پیغمبر اكرم صلى اللَّه علیه و آله سبه وى خبر داد آن شخص جبرئیل می باشد. (5)

صدایی می آید؛ صدایی آشنا، صدایی که نوازشگر لحظات مجروحِ فطرس است؛

یا امام حسین! همان گونه که پر و بال شکسته فطرس شفا دادی، نگاهی به دل های شکسته ما بینداز. دل های شکسته و خسته از گناهان، که به آرزوی شفاعت تو نشسته است.

پی نوشت:

(1). اقوال دیگرى نیز در تاریخ ولادت حضرت گفته شده است.

(2). لبابه دختر حارث هلالى، مشهور به امّ الفضل همسر عبّاس عموى پیامبر بود، از عبّاس داراى هفت فرزند شد، او در مكّه بعد از خدیجه مسلمان شد، پیامبر به خانه او رفت و آمد داشت و هنگام قیلوله (قبل از ظهر) در خانه او مى‏خوابید، این بانوى ارجمند در سال 30 هجرى از دنیا رفت.

(3). عبّاس از بزرگان قریش، و صاحب منصب سقایت حاجّ بود، قبل از هجرت، مسلمان شد، در مكّه اسلام خود را از روى تقیّه مخفى مى‏داشت. سرانجام در سال 32 هجرى در مدینه از دنیا رفت.

 (4). ترجمه بحار الأنوار، جلد 44، ص 193.

(5). ترجمه بحار الأنوار، جلد 44، ص 198.

منبع: کتاب «غم نامه كربلا » ، ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف، صص 39 تا 45.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: